GROBLJANSKI KRUG: 10 facts about Dracula author

Abraham (Brem) Stoker je rođen 8. novembra 1847. godine u Dablinu (Republika Irska). Bio je bolešljivo i skoro nepokretno dete sve do svoje sedme godine, kada polazi u školu u kojoj doživljava pun oporavak na silno čuđenje roditelja i lekara. Traumatična bolest u ranoj mladosti ostavlja trag u njegovom potonjem književnom radu, jer je kao bolesno dete najviše vremena provodio u razmišljanju što ga je u velikoj meri izdiglo iznad njegovih vršnjaka. Nakon završenog koledža piše svoj prvi novinski članak, nazvan "Senzacionalizam u fikciji i društvu". Potom kreće sa kritikama pozorišnih predstava koje bivaju objavljene u Dablin mejlu, a piše i kratke priče. Družeći se u tim novinama sa Šeridanom Le Fanuom, kolegom piscem, autorom horor priča, i sam kreće u vode fikcije i ubrzo objavljuje svoje prve priče "Kristalni pehar" i "Lanac sudbine". Radio je i kao novinar-dopisnik londonskog Dejli Telegrafa.

1878. se sa suprugom seli u London, gde postaje menadžer Licej Teatra, čiji je vlasnik bio Henri Irving, njegov dugogodišnji prijatelj i glumac. Tu upoznaje brojne poznate glumce i pisce, uključujući Artura Konana Dojla i Džejmsa Meknila Vislera. Imao je sina-jedinca, Irvinga Noela, rođenog 1879.

Stokerov roman "Drakula", koji je utabao stazu tzv. vampirskoj tradiciji u popularnoj kulturi, objavljen je 18. septembra 1897. godine. Evo nekih zanimljivosti vezanih za autora i njegova dela:

1. Stoker je napisao 12 romana (uključujući "Drakulu" i "Dragulj Sedam Zvezda"), a objavio je i zbirku kratkih priča. Originalni naslov "Drakule" je bio "Neumirući" (The Undead). Drakula u knjizi kaže: "Moja osveta je tek započela! Trajala je vekovima, ali vreme je na mojoj strani." Do danas, napisano je više od 1000 romana i snimljeno preko 200 filmova o vampiru Drakuli.

2. Stoker je povremeno radio kao frilens dopisnik za Dejli Telegraf tokom devedesetih godina 19. veka, a od 1905. do 1910. je radio i kao stalni član književne redakcije; tada je pisao i kritike pozorišnih predstava. Tokom tog perioda, napisao je roman "Leglo Belog Zmaja".

3. Kao rođeni dablinac, sa majčine strane je imao veoma živopisan porodićni niz predaka, uključujući i čuvenog šerifa od Galveja, koji je rođenog sina poslao na vešala. Taj materijal je obilato koristio u svojim delima.

4. Oduvek se smatralo da je ključna inspiracija za lik Drakule bio Vlad Cepeš, transilvanijski knez iz 15. veka, poznat i kao Vlad III Drakula od Vlaške. Međutim, istoričarka Fajona Ficsimons kaže: "Stoker nije koristio otvoreno u svom romanu određene irske elemente za osnov priče, iako je sama srž teme preuzeta iz irske istorije - i to istorije njegove porodice - pa potom uobličena piščevom imaginacijom u svima dobro poznatu priču. Manus O'Donel je nekada bio vladar cele Irske, poznat i kao Manus Veličanstveni, zapravo je bio Stokerov direktni predak i glavni uticaj na priču o Drakuli.

5. Kada se preselio u London i postao menadžer pozorišta čiji je vlasnik bio njegov prijatelj, čuveni glumac Henri Irving, Stokera je opčinilo Irvingovo recitovanje stihova iz horor priče "San Judžina Arama", koju je napisao Tomas Hud.

6. Stoker je često putovao u Ameriku. Bio je u prilici da se susretne sa predsednicima Vilijemom Mekinlijem i Teodorom Ruzveltom. Takođe, upoznao se i sa jednim od svojih književnih uzora, Voltom Vitmenom.

7. Stoker se tokom života zanimao za umetnost, a 1874. je bio jedan od osnivača Dablinskog crtačkog kluba.

8. Tokom ranih godina života, bio je bolešljivo dete, uglavnom vezan za krevet. Majka ga je tada zabavljala čitanjem priča i legendi iz Slajga, koje su bile prepune priča o natprirodnim bićima i brojnim smrtima i boleštinama.

9. 1878. Stoker se ženi glumicom Florens Balkomb, sele se u London i ubrzo dobijaju sina kome su dali ime Irving Noel Tornli. Bilo je to vreme kada je počeo da se druži sa svojim zemljacima Oskarom Vajldom i Batlerom Jejtsom, kao i ser Arturom Konanom Dojlom, piscem priča o Šerloku Holmsu.

10. Još uvek je aktuelna kontroverzna priča o tome šta je ubilo Brema Stokera 20. aprila 1912. godine. Njegov nećak Denijel Farson je u biografiji objavljenoj 1975. tvrdio kako u umrlici stoji da je jedan od uzroka smrti bila "šestomesečna lokomotorna ataksija" - što je zapravo predstavljao eufemistički način da se u javnosti spomene polno prenosiva bolest - sifilis. Pred smrt, Stoker je doživeo i niz srčanih udara. Njegovi kremirani ostaci se nalaze u londonskom Golders Grin kolumbarijumu.

Nakon smrti Stokerovog sina Irvina, 1961. godine, posle kremacije je njegov pepeo bio pomešan sa očevim.